De moed begint mij echt een beetje in de schoenen te zakken. Ik ben best enthousiast begonnen aan deze cursus alhoewel ik niet echt geloof in "sociale" media. Zoals ik in mijn vorige reactie al schreef zit ik veel liever met vrienden rond de keukentafel.
Om mij heen zie ik ook best wel veel voorbeelden van hoe a-sociaal sociale media kan zijn en ik blijf het toch vooral een verarming van de maatschappij vinden, in elk geval waar het prive contacten betreft.
Beroepsmatig gezien is het gewoon een manier om op andere manieren met je klanten in contact te komen en te blijven en daar zie ik best wel de nieuwe mogelijkheden van.
Waar ik echter op mijn simpele wijze vooral plezier en voldoening uit haal is een klant die mij spontaan de hand schudt en mij bedankt voor het goede advies of de fijne manier waarop hij of zij te woord gestaan is.
Geef mij een lastig probleem en ik zal er alles aan doen om de klant met een goed gevoel weg te laten gaan en weer terug te laten komen.
Misschien is het wel vooral mijn angst voor het onbekende maar Twitter?
Nee, voorlopig geen account voor mij!
Niet de moed laten zakken hoor! Kom eens langs bij Spookie's keukentafel. Die luistert graag naar je ervaringen - ook als ze minder goed aanvoelen.
BeantwoordenVerwijderenGrote kans dat de klant die jou prive de hand schudt, regelmatig communiceert via Twitter en ook graag wil dat je er dan voor hem of haar bent.
Spookie heeft prive weinig met Twitter, Facebook of Hyves, maar vindt het zakelijk gezien allemaal erg interessant. Het gaat er ook om dat je er mee kennismaakt en dat je ervaart waar de klant zich mee bezig houdt, of je dat nu zelf leuk vindt of niet.
Ik kan niet anders dan mij helemaal bij Spookiespock aansluiten. Het is ook het onbekende en uiteindelijk heb je het allemaal zelf in de hand. Mijn privékeukentafel is hemelsbreed zeer dichtbij. Loop eens binnen i.p.v. alleen maar langs met dat leuke hondje
BeantwoordenVerwijderen